پیامک می زدم

به نام خدا، اللهم عجل لولیک الفرج، سلام

         عصر هر جمعه به خواست قلبی وعادت قدیم – از سال 85- برای دوستان پیامکی با حال و احوال امام زمانی می زنم. یک بیت شعر از بزرگان و یا سروده حقیر که در پایانش تعجیل ظهور حضرت را با صلواتی آرزو می کنم. دوستان هم لطف دارند و بعضا متن ها و جملاتی در این باب برایم می فرستند. چندی پیش دوستی شعری برایم فرستاد که بیت آخرش این بود؛ کاشکی ازیوسف زهرا شماره داشتم /تاکه جمعه هابرایش،یک پیامک می زدم همین انگیزه ای شد تا شعر زیر را بسرایم. امید است مقبول افتد.

کاشکی ازیوسف زهرا شماره داشتم

تاکه هرجمعه برایش،یک پیامک می زدم

درد دلهای تمام روزهای شوم را

در دوخط مختصر حتما پیامک می زدم

آخرین اخبار ی های از مابهتران

با حروف اول اسمش پیامک می زدم

سفره خالیِّ رعیت از غذا و امنیت

با دوصد وعده یِ دولت را پیامک می زدم

غربت و تنهایی خادمترین مسوول قرن

درهیاهوهای مسوولین پیامک می زدم

می نوشتم تا نیایی حال ما بیچارگان

همچو بهلول است را با یک پیامک می زدم

سنگباران حماقت وار بهلولان، در بازار شهر

با تمام خنده ی طفلان پیامک می زدم

مهدیا گر در نبودن بازهم اصرار هست

رفتن خود را زدنیا، من پیامک می زدم